Topinambour / Aardpeer

De Helianthus Tuberosus, een knolsoort, wordt ook wel genoemd aardpeer, knolzonnebloem of jeruzalemartisjok . Deze benaming suggereert ten onrechte een verband met Israël. In werkelijkheid is een verbastering artisjok in het Italiaans (girasole articiocco) dit letterlijk vertaald in het Nederlands is zonnebloem-artisjok.
Van oorsprong groeit de aardpeer in Noord-Amerika, hij werd ontdekt door de Fransman Samuel de Champlain in 1605 en sindsdien is deze knol met name in Frankrijk zeer populair. Tegenwoordig, dankzij de vraag naar de vergeten groenten, komt de aardpeer steeds meer op de Hollandse tafels.
Het Nederlandse klimaat is gunstig voor deze plant en daarom komen de aardperen zowel in de groententuin alsook in de siertuin voor. Er zijn verschillende rassen van 1,5 t/m 3,5 cm in ontvang. De knol heeft een dunne schil, eenmalig uit de grond drogen de knollen snel uit en is  enkele dagen houdbaar in het koelkast. De witte of roze knollen verkleuren snel en worden bruin in contact met de lucht.
De knollen kunnen zowel rauw als gekookt gegeten worden, de kooktijd varieer van 10 tot 30 minuten afhankelijk van de dikte. De aardpeer kan ook gebakken geserveerd worden, zoals aardappelen afgemaakt met kruiden of wat ik zelf liefst hebt met knoflook.
Het hoge gehalte aan drievoudige suikers, die in de menselijke darm niet kunnen worden opgenomen, stimuleert daar de afbraak door bacteriën. Het eten van aardpeer kan daarom leiden tot winderigheid.